νουμμοδότης

νουμμοδότης και νουμοδότης, ὁ (Μ)

εκκλησιαστικό αξίωμα τού οποίου ο κάτοχος είχε καθήκον να παρέχει στους κληρικούς και τους φτωχούς ελέη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νοῦμμος «είδος νομίσματος» + -δότης (< δίδωμι), πρβλ. αιμο-δότης, νομο-δότης].